ಬೃಹ್ಮಚಾರಿ ಜೀವನದ ಪಯಣ.....

 ಕೆಂಪು ಬಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಒಂಟಿ ದೂರ ಪಯಣವಿಂದು
ಜೊಡಿ ಸೀಟಿನಲಿ ಕಿಡ್ಕಿಬದಿ ಸೀಟುನಂದು
ಕಪ್ಪು ಲಂಗ ಹಾಕಿ ಮುಂದೆ ನೀ ಬಂದು
ಕಳ್ಕೊಂಡೆ ನನ್ನ ಹೃದಯ ನಾ ಅಂದು

ಹಿಂದೆ, ಮುಂದೆ ಎಲ್ಲಾ ಸೀಟ್ ಕಾಲಿಯಾಗಿತ್ತೆ
ಬೃಹ್ಮಚಾರಿ ಪಕ್ಕದ ಸೀಟೆ ನಿನಗೆ ಬೇಕಿತ್ತೇ
ಕುತ್ಕೊಳ್ವಾಗ್ಲೆ ದಾವಣಿ ಹಾರಿ ಮುಕದ್ಮೆಲೆ ಬೀಳ್ಬೆಕಿತ್ತೇ
ಅಲ್ಲಿಗೆ ನನ್ನ ಬೃಹ್ಮಚಾರಿ ಜೀವನವೇ ಮುಗಿದೊಗಿತ್ತೇ.

ಬಂದಂತೆ ಬಾರದ ಆ ನಿದ್ದೆಯನ್ನು
ತಂದ್ಕೊಂಡು ಮೈಮೇಲೆ ಬಿದ್ದೆ ನೀನು
ಹೀಗೆ ಮಾಡಿದರೆ ಬೃಹ್ಮಚಾರಿ ಗತಿಯೇನು
ಆದರೂನು ನಿನ್ನಂದಕೆ ಸೋತೆ ನಾನು

ದೂರದ ಪಯಣ ಮುಗಿಯುವ ವೇಳೆಗೆ
ನನ್ನಯ ಹೃದಯ ಹೇಳಿತು ಕೊನೆಗೆ..
ಕೊಡುವೆನು ಈ ತನು ಮನುವನು ನಿನಗೆ..
ಕೊಡುವೆಯಾ ನಿನ್ ಪೊನ್ ನಂ ನನಗೆ

       ನಂದು..143
       ನಿಂದು.............

ಪ್ರೀತಿ

ಮೊದಲ ಸ್ಪರ್ಶ ಮಂಜಿನ ಹನಿಯಂತೆ

ಮೊದಲ ಮಾತು ನಾದದ ಅಲೆಯಂತೆ

ನಿನ್ನ ಕಾಣುವ ಕನಸು ಈಗ

ಸ್ವರ್ಗವೇ ಕೈಗೆ ಸಿಕ್ಕಂತೆ ಆಗ

ನಿನ್ನ ನೋಡಿ ಹಳ್ಳಕ್ಕೆ ಬಿದ್ದೆ

ಮನವ ಯಾಕೆ ಆಗಲೇ ಕದ್ದೆ

ಮನದಿ ನನಗೆ ನಾನೇ ಮಾಲಿಕನಾಗಿದ್ದೆ

ಕಂಡೊಡನೆ ನಿನ್ನ ಪ್ರೆಮಕ್ಕೆ ಮಾಲಿಯಾದೆ

ಹೃದಯ ಬಯಸುತಿದೆ ಬಂದಾಗ ನೀನು

ಮಾತಾಡು ಅಂತ ಕರೆದಾಗ ನೀನು

ಮಾತಿನ ಕೋಟೆಯಲಿ ನನ್ನ ಬಂಧಿಸಿದೆ

ನಿನ್ನನೆ ಈಗ ಮನಸು ಬಯಸಿದೆ

ಹಾಡಿತಿದ್ದೆ ಆಗ  ನಾನು

ಕುಣಿಯುತಿದ್ದೆ ಅಂದು ನೀನು

ಕೇಳುತಿರುವೆ ಈಗ ನಾನು

ನನ್ನ ನೀ ಪ್ರೀತಿಸುವೆಯೇನು.......

ಕೊನೆಯ ಮಾತು

ನೀರಿನ ಮೇಲಿನ ಚಂದ್ರನೀಗ
ಅಲೆಯು ಬಂದು ಚಿದ್ರನಾದ
ಜಗವ ಬೆಳಗುವ ಸೂರ್ಯನೀಗ
ಮೋಡ ಕವಿದು ಮಂಕಾದ.........

ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಕಂಡ ನೀರ ಹನಿಯು
ಕೆನ್ನೆಯನಪ್ಪಿ ಇಳಿಯಿತೆ?
ಮನದಿ ಬಂದ ನೋವ ಮಾತು
ಗಂಟಲಲ್ಲೆ ಕರಗಿತೆ?............

ಜೀವ ಜಲವು ಕೂಡ ನನಗೆ
ವಿಷವಾಗಿ ಪ್ರಾಣ ತೆಗೆಯಿತೆ
ಮುದವ ನೀಡೊ ಮಂಜು ಕೂಡ
ಬೆಂಕಿಯ ಬಿರುಗಾಳಿಯಾಯಿತೆ.......

ಕೊನೆಯ ಬದುಕ ಬದುಕಿರುವೆ
ಕೊನೆಯ ಮಾತು ಕೇಳುತಿರುವೆ
ಕೊನೆಯ ಸಾಲು ಬರೆಯುತಿರುವೆ
... ನಿನಗೆ ನಾ ಬೇಡವಾದೆನೆ?...

ಓ ಮನವೆ

ಮಳೆಯ ಮೊದಲ ಹನಿಯಂತೆ
ಮಧುರ ಸ್ಪರ್ಶವದು ನೀ ನನಗೆ
ನಡು ಬೇಸಿಗೆ ಬಿಸಿಲಂತೆ
ಉರಿ ತಾಪವೆ ನಾ ನಿನಗೆ..........

... ನಗುವ ಆ ಮೊಗದಿ ಚಂದ್ರನ ಕಂಡೆ
ತುಸು ಕೋಪವೆ ನಿನಗಾಭರಣವೆಂದೆ
ಯಾಕೆ ಮರೆ ಮಾಚುವೆ ಕಂಡೊಡನೆ ನನ್ನ
ಮರೆಮಾಚ ಬೇಡ ಅದು ನಿನಗೆ ಚೆನ್ನ.......

ನಾ ಚಿನ್ನ ರನ್ನ ಎಂದು
ಹೇಳಿಕೊಂಡು ನಿನ್ನಿಂದೆ ಬರಲಾರೆ
ತುಂಬು ಮುಖದ ಅಂದವನಿಂದು
ಹೊಗಳದೆ ಇನ್ನೆಂದು ಇರಲಾರೆ........

ದಯಮಾಡಿ ಕೆಳುತಿರುವೆ ನನ್ನ ನಲ್ಲೆ
ತುಂಬು ನಗು ಮೊಗದ ಚಂದದ ಬಾಲೆ
ನಿನಗಾಗಿ ಕಾಯುತಿರುವ ಪ್ರೇಮಿ ನಾನು
ನೀ ಬೇಡವೆಂದರೆ ನಾ ಬದುಕಿರುವೆನೆನು.....